Monday, March 26, 2007

MY STORY(ဒုကၡလူ)







ဒုကၡလူ

တစ္ခမ္းတစ္နားခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ဆုိင္းဘုတ္နဲ့ေဆးခန္းအျပင္အဆင္ကလူေတြကုိ
ရွိန္ေလာက္ေစသည္။ဒါေပမဲ့သားေဇာတက္ေနတဲ့ကုိတူးနဲ့မမာကေတာ့ဒီအရွိန္အ၀ါေတြ
ကုိဂရုမစုိက္ႏုိင္အား။
သူတုိ.ကဂရုမစုိက္ႏူိင္အားေပမဲ့...အ၀တ္အစားခပ္ႏြမ္းႏြမ္းႏွင့္သူတုိ့
ႏွစ္ဦးကုိစာေရးမေလးကသတိျပုမိလုိက္သည္။
``ဒီမွာရွင္...ဒီမွာ...ဘာကိစၡလဲ။´´
၀င္၀င္ခ်င္းေျပလုိက္တဲ့စာေရးမေလးရဲ့စကားေၾကာင့့္သူတုိ့ႏွစ္ဦး
ေျခလွမ္းေတြရပ္လုိက္သည္။
``ကြ်န္မသားေလးေနမေကာင္းျဖစ္ေနလုိ့ပါရွင္။´´
ရင္ခြင္ပိုက္သားေလးကုိခ်ီထားတဲ့မမာကျပန္ေျဖသည္။
``ဒီမွာေဆးခန္းျပရေအာင္ရွင္တဳိ့ကေငြေၾကးတတ္ႏႈိင္လုိ့လား´´
``ရွင္´´

ကုိတူးနဲ့မမာတုိ့တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္မီတယ္။
``ဒီမွာစမ္းသပ္ခတင္၃၀၀၀-က်ပ္က်တယ္ရွင္။´´
``ဟုိကြ်န္ေတာ္သားေလးအသက္စုိးရိမ္းရလဳိ.ပါခင္ဗ်ား..ကူညီပါခင္ဗ်ား´´

ကုိတူးကေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ေျပာရွာတယ္။ေျခမကုိင္ရုံတမယ္။
``ဒီမွာရွင္တုိ.လူစကားနားမလည္ဘူးလား...ကြ်န္မေျပတာရွင္းရွင္းေလး´´

ဒီအခ်ိန္မွာအခန္းထဲမွလူတစ္ေယာက္ရဲ့အသံေၾကာင္းကုိတူးနဲ့မမာတုိ.မ်က္ရည္
ရြဲရြဲႏွင္.ထီက္လာခဲ့ၾကရသည္။
ဘြထူး၊ဂုဏ္ထူးေတြတန္းစိပုိင္ဆုိင္တဲ့...ပညာတတ္လူၾကီးလူေကာင္းေျပလုိက္
တဲ့စကားက...
``ဟဲ့..ဘာေတြေလေၾကာရွည္ေနတာလဲ...မကုႏူိင္ရင္ႏွင္ထုတ္လုိက္´´တဲ့....။
ကုိတူးနဲ့မမာတုိ့...သူတုိ..တတ္ႏူိင္တဲ့ေဆးခန္းရွာဖဳိ့ထြက္လာခဲ့တယ္။
(မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွထိခုိက္ေစလုိျခင္းျဖင့္ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါ။)
မွ်ေ၀ခံစားႏူိင္ၾကပါေစ၊။

No comments: