Monday, March 26, 2007

သၾကၤန္(Rakhine water festival)




ရ ခို င္သႀကၤန္
သႀကၤန္နီးလာျပီ။
သႀကၤန္မွာမ႑မ္လုပ္ဖုိ.ေရအုန္းေတြကုိအပ်ဳိ၊လူပ်ဳိေတြသြားခုတ္ရတယ္။စၾက၊ေနာက္ၾကေရကစားၾကေပါ့။
သႀကၤန္မတုိင္မီနံ႔သာသြီးပြဲေပါ႔။
နံ႔သာသြီးျပီးဘုရားမွာေရသပ္ပယ္ၾကတယ္။
အစာတက္ေန႔(အလယ္ေန႔)မွာအိမ္တုိင္းလုိလုိမုန္႔ခ်က္ၾကသည္။
တ၀တျပဲစားၾကေပါ႔။
သႀကၤန္မွာေရအုန္းေတြနဲ့အလွဆင္ထားတဲ့မ႑မ္ထဲမွာေလာင္း(ေလွ)ေပၚေရေတြျဖည့္ျပီးအပ်ဳိ၊လူပ်ဳိ(အအုိေတြလည္းပါအျပန္အလွန္ေရေလာင္းၾကေတာသည္။
မိမိၾကဳိက္၊သေဘာက်တဲ့မိန္းကေလးကုိမ႑မ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဆီခြင္႔ေတာင္းျပီးေရေလာင္းႏူိင္တယ္။
မ႑မ္ေခါင္းေဆာင္မွာအပ်ဳိၾကီးမ်ားကုိခန့္အပ္ေလ့ရွိသည္။
အပ်ဳိ၊လူပ်ဳိလြတ္လပ္စြာရည္းစားစကား(လူပ်ဳိစကား)ေျပာႏူိင္သည္။
လက္ေဆာင္ေတာင္းႏူိင္သည္။ဒါေပမဲ့အပ်ဳိကုိအိေျနပ်က္ေအာင္၊အရွက္ရေအာင္မလဳပ္ရ။
အပ်ဳိ။ ။``အခင္....ဟုတ္ဗ်လ္...ရာ´´
လူပ်ဳိ။ ။``ရာ...မေခ်ကလည္း...ကေကာင္းရွိတ္ဖုိ့ေကာင္းေရ...အရာတစ္ဖလားေလာက္´´
အပ်ဳိ။ ။``ဘြန္း´´(ေရေလာင္းသံ)
(ရခုိင္စကားေျပာၾကည့္တာ)

TO MOTHER......




အေမသို့....


သားဆုိတာအေမကုိခ်စ္တယ္တဲ့။
သားေလ.......သားအေမရဲ့ဆို့ႏွင့္တဲ့ေၾကကြသံေတြကုိာကားမိတယ္။
သားႏွင့္အေမတုိ့မေတြရတာတစ္ႏွစ္နီးပါးၾကာျပီး။
ဒါေပမဲ့အေမရဲ့ေမတတာေၾကင့္သားအနားမွာအေမအျမဲရွိေနသလုိဘဲ။
တစ္ခါ..တစ္ခါသားအေမကုိသိပ္သတိရတယ္။
သိပ္လြမ္းမိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေနမေကာင္း့ျဖစ္တဲအခါ၊၀မ္းနည္းေနတဲ့အခါ၊
စိတ္ဓာတ္ေတြက်ေနတဲ့အခါအနားမွာတစ္ေယာက္မွမရွိတဲ့အခါေပါ့။
သားအေမကုိလြမ္းတယ္။ အေမရဲ့မိခင္ရင္ခြင္ေႏြးေႏြးကုိလြမ္းတယ္။
အေမရဲ့ေခၚသံေႏြးေႏြးကုိလြမ္းတယ္။
ဖုန္းထဲကအေမရဲ့အသံကဘယ္ေလာက္ေတာင္ပင္ပန္းေနလဲ။
အေမရယ္...သားငုိမိတယ္။
သားမၾကာခင္ျပန္လာပါေတာ့မယ္။

MY STORY(ဒုကၡလူ)







ဒုကၡလူ

တစ္ခမ္းတစ္နားခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ဆုိင္းဘုတ္နဲ့ေဆးခန္းအျပင္အဆင္ကလူေတြကုိ
ရွိန္ေလာက္ေစသည္။ဒါေပမဲ့သားေဇာတက္ေနတဲ့ကုိတူးနဲ့မမာကေတာ့ဒီအရွိန္အ၀ါေတြ
ကုိဂရုမစုိက္ႏုိင္အား။
သူတုိ.ကဂရုမစုိက္ႏူိင္အားေပမဲ့...အ၀တ္အစားခပ္ႏြမ္းႏြမ္းႏွင့္သူတုိ့
ႏွစ္ဦးကုိစာေရးမေလးကသတိျပုမိလုိက္သည္။
``ဒီမွာရွင္...ဒီမွာ...ဘာကိစၡလဲ။´´
၀င္၀င္ခ်င္းေျပလုိက္တဲ့စာေရးမေလးရဲ့စကားေၾကာင့့္သူတုိ့ႏွစ္ဦး
ေျခလွမ္းေတြရပ္လုိက္သည္။
``ကြ်န္မသားေလးေနမေကာင္းျဖစ္ေနလုိ့ပါရွင္။´´
ရင္ခြင္ပိုက္သားေလးကုိခ်ီထားတဲ့မမာကျပန္ေျဖသည္။
``ဒီမွာေဆးခန္းျပရေအာင္ရွင္တဳိ့ကေငြေၾကးတတ္ႏႈိင္လုိ့လား´´
``ရွင္´´

ကုိတူးနဲ့မမာတုိ့တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္မီတယ္။
``ဒီမွာစမ္းသပ္ခတင္၃၀၀၀-က်ပ္က်တယ္ရွင္။´´
``ဟုိကြ်န္ေတာ္သားေလးအသက္စုိးရိမ္းရလဳိ.ပါခင္ဗ်ား..ကူညီပါခင္ဗ်ား´´

ကုိတူးကေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ေျပာရွာတယ္။ေျခမကုိင္ရုံတမယ္။
``ဒီမွာရွင္တုိ.လူစကားနားမလည္ဘူးလား...ကြ်န္မေျပတာရွင္းရွင္းေလး´´

ဒီအခ်ိန္မွာအခန္းထဲမွလူတစ္ေယာက္ရဲ့အသံေၾကာင္းကုိတူးနဲ့မမာတုိ.မ်က္ရည္
ရြဲရြဲႏွင္.ထီက္လာခဲ့ၾကရသည္။
ဘြထူး၊ဂုဏ္ထူးေတြတန္းစိပုိင္ဆုိင္တဲ့...ပညာတတ္လူၾကီးလူေကာင္းေျပလုိက္
တဲ့စကားက...
``ဟဲ့..ဘာေတြေလေၾကာရွည္ေနတာလဲ...မကုႏူိင္ရင္ႏွင္ထုတ္လုိက္´´တဲ့....။
ကုိတူးနဲ့မမာတုိ့...သူတုိ..တတ္ႏူိင္တဲ့ေဆးခန္းရွာဖဳိ့ထြက္လာခဲ့တယ္။
(မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွထိခုိက္ေစလုိျခင္းျဖင့္ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါ။)
မွ်ေ၀ခံစားႏူိင္ၾကပါေစ၊။

သူငယ္ခ်င္း( friends)









သူငယ္ခ်င္း
လယ္ကြင္းေတြဆီကရုိးျပတ္ေတာေတြကုိကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တယ္။
မုိးေရထဲေရေဖာင္ေနတဲ့လယ္ကြင္းၾကီး ေတြမွာခရု ေကာက္ရတာကုိကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တယ္။
မ်က္စိတစ္ဆုံးေမ်ာ္ၾကည့္လုိ့ရတဲ့ကြင္းျပင္ၾကီးေတြကုိကြ ်န္ေတာ္ခ်စ္ တယ္။
ကြ်န္ေတာ္မိသားစုကုိခ်စ္တယ္။ကြ်န္ေတာ္ရဲ့ေခြးူေလးမဲေက်ာ္ကုိခ်စ္တယ္။
ကြ်န္ေတာဲ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ကုိခ်စ္တယ္။
*****************************
ဒီအခ်ိန္မွာဖုန္ထေနတဲ့လမ္းေပၚကေျခသံေတြကုိသတိရမိတယ္။
စၾကေနာက္ၾက၊ ရန္ျဖစ္ၾကႏွင့္စကားသံံေတြကုိသတိရမိတယ္။
ညအခါ၊လသာသာေအာက္မွာသီခ်င္းဆုိခဲ့ၾကတာကုိ ေတြကုိသတိရမိတယ္။
။ဒီအခ်ိန္မွာငါ့ရဲံ ေၾကကြဲသံက ကေလးငယ္တစ္ဦးရဲ့ငုိသံႏွင့္မ်ားဆင္ေနမလား၊။
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာတစ္လမ္းစီသြားၾကရမယ္ ဆဳိတၾကဳိသိေနျပီးသားဘဲ။
ဖန ္တီးလုီ့မရတဲ့အနာဂတ္ကုိျပန္လည္ထုဆစ္ခ်င္တဲ့ငါရဲ့ခံစားခ်က္ကုိမင္းတုိ့သာသိမယ္ဆုိလွ်င္....
*************************************
လယ္ကြင္းေတြဆီကရုိးျပတ္ေတာေတြကုိကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တယ္။
မုိးေရထဲေရေဖာင္ေနတဲ့လယ္ကြင္းၾကီ းေတြမွာခရု ေကာက္ရတာကုိကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တယ္။
မ်က္စိတစ္ဆုံးေမ်ာ္ၾကည့္လုိ့ရတဲ့ကြင္းျပင္ၾကီးေတြကုိကြ ်န္ေတာ္ခ်စ္ တယ္။
ကြ်န္ေတာ္မိသားစုကုိခ်စ္တယ္။ကြ်န္ေတာ္ရဲ့ေခြးူေလးမဲေက်ာ္ကုိခ်စ္တယ္။
ကြ်န္ေတာဲ့သ ူငယ္ခ်င္းေတြ ကုိခ်စ္တယ္။။

Saturday, March 17, 2007

အေဖ

စပ္မိစပ္ရာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု

ကြ်န္ေတာ္အေဖကုိေတာင္းပန္ခ်င္တယ္။ဒါေပမဲ့ေျပာမထြက္ဘူး။
တစ္ခ်ိန္ကေပါ့..။ကြ်န္ေတာ္ကုိအေဒၚတုိ့ကေမြးစားဖုိ့ေခၚသြားတုန္းက....။
တစ္ေန့...။ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္သူငယ္ခ်င္းေတြက်ဴခ်င္တက္ဖုိ.အသြားအေဖႏွင့္အေတြ့...။
အေဖက``ေက်ာင္းလာတက္တာလား´´တဲ.။
´´ဟုတ္´´
အဲဒိခ်ိန္မွာသူငယ္ခ်င္းက``နင္နဲ့ဘာေတာ္လဲတဲ့´´
အေဖက``ေျပာလုိက္ေလ``တဲ့။ဒါေပမဲ့ကြ်န္ေတာ္ႏႈတ္ပိတ္ေနခဲ့တယ္။
´´ေက်ာင္းတက္ဖုိ့သြားရေတာ့မယ္´´ဟုဆုိကာထြက္လာမိတယ္။
ဘာေၾကာင္းလဲ။ဘာအတြက္လဲ။ဘာေၾကာင္းအေဖကုိအေဖလုိ.ေျပာမထြက္ခဲ့တာလဲ။ဖိနပ္အစုတ္။ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းလူတစ္ေယာက္ကုိအေဖေတာ္ရမွာေၾကာက္လုိ့လား။ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လုိေျပာတယ္ထင္လဲ။
ငါႏွင့္ေဆြမ်ဳိးေတာ္တာလုိ့ဘဲေျပာခဲ့မိတယ္။
ေတာင္းပန္ပါတယ္အေဖ။
တစ္ေနကုန္တစ္ေနခမ္းကားေမာင္းျပီးရွာေကြ်းခဲ့တဲ့အေဖကုိကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။
အေဖေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမွန္းသိပါတယ္အေဖ။

[ကြ်န္ေတာ(္၇)တန္းတုန္းကအျဖစ္အပ်က္တစ္ခု။ ]

Monday, March 12, 2007

poem

အရိပ္ေၿခြသစ္ပင္
အရိပ္ေၿခြသစ္ပင္ဟာ
ကမၻာေပၚမွာ တစ္ပင္တည္း႐ွိတယ္
အရိပ္ေၿခြသစ္ပင္ဟာ
သစ္ရိပ္ေတြ မေၿခြဘူး
အရိပ္ေတြသာ ေၿခြေၿခြေပးေနတယ္
သူေၿခြတဲ့ အရိပ္ထဲမွာ
ဆန္းသစ္တဲ့ ေန ့ရက္ေတြပါတယ္
ပန္းသစ္ေဝေဝ မနက္ခင္းေတြပါတယ္
႐ႊန္းလက္ဝင္းပတဲ့ သစ္သီးေတြပါတယ္
ၿပန္က်မုိးစက္ေတြ ပါတယ္
ဘာၿဖစ္လုိ ့မ်ား
သူက အရိပ္ေတြ ေၿခြလုိက္တုိင္း
အဲဒါေတြက ပါဝင္ေနရတာလဲ
ငါစဥ္းစား
ငါ့မွာ စဥ္းစားၿခင္းဘူတာ
ဆုိက္ကပ္ကပ္ေနမိ
ငါ့မွာ
ထထ ပ်ံဝဲေနမိ
ငါ့မွာ
သီခ်င္းထထ ေအာ္ဟစ္ဆုိမိ၊
ဘာၿဖစ္လုိ ့ပါလိမ့္
ငါစဥ္းစား
ငါေတြးႀကည့္
ငါသိခ်င္မိ
ထူးဆန္းလွရဲ ့
ဒီအရိပ္ေၿခြသစ္ပင္အေႀကာင္း
သူကေတာ့ ဘာသိဘာသာပဲ
အရိပ္ေတြပဲ ေၿခြေၿခြခ်ေပးေန
ငါစူးစမ္း
ငါမေနႏုိင္ေတာ့ဘူး
ဒါနဲ ့ငါဟာ အရိပ္ေၿခြသစ္ပင္ဆီ သြားကာ
သြားကုိင္တြယ္ႀကည့္မိ
ငါသိလုိက္ရၿပီ
သူ ့တစ္ကုိယ္လုံးမွာ ႀကီးေပါင္းတက္ဒဏ္ရာေတြ
ႏုိင္းခ်င္း၊
ကမၻာေပၚမွာ ဒဏ္ရာရ သစ္ပင္ေတြေလာက္လွတာ
ဒဏ္ရာရ သစ္ပင္ပဲရွိ၊
ေဩာ္ -
ဒါေႀကာင့္သူက အရိပ္ေတြေၿခြေပးႏုိင္တာကုိး။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

Cartoon